Op safari door de wildernis van het Groene Hart

We hebben ze allemaal gehad vandaag, de big five van het Groene Hart: ooievaars, zwanen, ganzen, koeien, hazen. En natuurlijk ook de grutto en de kievit, en de eerste zwaluwen. Zwanen en ganzen scheerden over onze hoofden; koeien blokkeerden de weg; zwanen vielen ons aan; en we waren helemaal alleen in deze wereld . . .

Langlaufvereniging Gouda wandelt in hun zomerseizoen onder begeleiding van padcoördinator Dirk elke maand een rondwandeling uit de vernieuwde wandelgids van het Groene Hartpad. Hier het verslag van de rondwandeling bij Linschoten op de eerste etappe.

Het was een zonnige dag zo half april. We liepen eerst over landgoed Linschoten, omgeven door water, knotwilgen, weilanden en boerderijen. Daarna de weilanden in richting Montfoort. Al snel stuiten we op een verlaten zwanennest met nog een enorm ei erin. Even later een eendennest met 4 eieren. Een zwaan was op het pad bezig met de voorbereidingen van een nest en liet ons met tegenzin langs. En even later 2 koeien op deze smalle graskade met sloten aan weerszijde, wat doen die nou weer hier? Ze liepen door naar het hek waar wij over heen moesten en wachtten ons daar op. Nieuwsgierig snuffelden ze wat aan ons en lieten ons toen weer gaan. Dan heb je alle obstakels wel gehad denk je, op deze lange, lastige, hobbelige graskade. Nog meer zwanen, nu 2, op een nest met eieren. Het vrouwtje bleef onrustig doorbroeden, het mannetje verdedigde het nest met verve, maakte zich kwaad en groot. En wij maakten ons klein en nederig, en gingen langs het randje van het water, een voor een, in zwanen-, o nee, ganzenpas er langs, gewapend met onze rugzakken voor ons lichaam. Nu hadden we wel een pauze verdiend bij die ruime picknickbank die Dirk ons beloofd had aan het einde van deze graskade. Hij kwam al in zicht, nog 1 minuut, en yes, fietsers namen onze bank in beslag. Moe en bezweet zegen we neer in het gras . . .

Na onze welverdiende pauze, met heerlijke koekjes die Isabel speciaal voor ons gebakken had, liepen we verder langs de Hollandse IJssel richting Montfoort waar de koffie wachtte. Nog even door het plaatsje langs het kasteel en daar kwam een leuk plein met groot terras in zicht, met comfortabele stoelen. Na deze pauze liepen we weer terug naar Linschoten, ook een leuk oud dorpje, en terug naar ons startpunt. Iedereen vond het een geslaagde wandeling en ging tevreden naar huis. Benieuwd wat de tweede etappe van het Groene Hartpad voor ons in petto zal hebben.